In:

Bir Damla..

Ilk Kadinimi suclayacaksin sana o zehiri tatli tatli asilayan,

Damarlarinda hizla yayilan "tutkuyu", sana ilk ogreten tenmi herseyin sorumlusu..

Peki o giderken arkasindan bakan sen degilmiydin,

Niye "Gitme" diyemedin, neydi ellerine zincir vuran, gozlerine muhur, dudaklarina kilit..

Simdi niye miz miz agliyorsun, sekeri elinden alinmis cocuk gibi?..

Sen degilmiydin, kucukken oynadigi top, arabanin altina kactiginda;

Surune surune, kirin camurun icine bata cika,

Annenden isitecegin azari, alicagin cezayi bile bile,

Senin olani geri alabilmek icin cabalayan..

Ne oldu simdi? Ne degisti? Neden kosmuyorsun arkasindan?..

Babandi cunku sana "gururunu ayaklar altina aldirtma" diye ogutleyen.

Yakalasana Kolundan, tutup cevirsene yuzunu yuzune,

Sarilsana birdaha hic birakmayacakmiscasina..

Icinde kopan o firtina nefes almani engelliyor,

Beynindeki sarsinti, kitalari ayirabilecek kadar guclu,

Ya kalbin, kalbin kor olmus yaniyor..

Yinede aklin kalbinin onunde bir baraj,

Ne kadar guclude olsa akinti, bir damla su sizdirmiyor..

In:

Vicdan ..

Anlat; gelince duramazsın ya ..

Akıtmak istersin içindeki zehiri,

Bir şeyler yapmak zorunda hissedersin kendini ..

İşte öyle zamanlarımda yazmayı tercih ediyorum sanırım bu aralar ..



Bazen bir şarkı, bazen bir resim, bazende ta kendisi hatırlatır ya

Maziyi, özlediklerini, hissettiklerini ..

Aklına geldikçe içini sızlatan, soğuk soğuk terleten

Yüzleşmekten korkup hep unutmaya, bastırmaya çalıştığın ..

Uğruna yeni hikayeler yazıp çizdiğin, yalancı kahramanlar yarattığın ..

Halbuki başka hikayelerin kahramanlarıdır artık o yarattıkların,

Ne kadar zorlasanda yarım kalacak hikayelerin kahramanları ..



Cennete uzak günahkarlardır artık onlar ..

Umarsızca girdikleri hayatları kullanan,

Dokundukları bedenleri bile birbirlerinin fikirleri ile lekeleyen ..

Aciz, acınası, serkeş hayatlar

Günahları boyunlarına ..



Oyunlarda hilelidir artık onlara, yinede denerler şanslarını,

Atmadan önce iyice sallasalarda zarları,

Bilirler aslında bir daha galip gelemeyeceklerini ..

İtiraf etmeseler de kendilerine, kabullenmek istemeseler de gerçeği,

Gerçekler havuzu onları da çeker dibe ağır ağır ..



Başta gurur sandıkları, onların hafife aldıkları vicdandır aslında ..

Sezen'in de söylediği gibi "Vicdan, ilahi bir takiptir"

Yakalarını asla bırakmayacak,

İçlerinde bir yerlerde devamlı sızlayacak ..

In:

Bile Bile Lades

Günün birinde bunu bile yapabiliceğim aklıma gelmezdi..

Bu güne kadar sevincimi hüznümü acımı kederimi hep farklı şekillerde yaşadım;

Sinirlerime hakim olamamaktan korktum koştum,

Çok mutluydum dostlarımla paylaştım,

Canım acıdı içime attım,

Ama ilk kez ışıkları karartıp evde böylesine bi yazı yazıyorum

Niye böyle bişiye gerek duydum? beni fişekleyen ne oldu? veya bu yazıların devamı gelicekmi, gelirse konusu ne olucak?

Açıkçası hiçbirinin cevabını bilmiyorum

Tek bildiğim bugün şu anda Cevabını bilmediğim bir sürü soruyu sıralamak istediğim ..

Kaybettiklerimizin, zamanında yanımızdalarken değerlerini bilemediklerimizin anısına

Anısına diyorum çünkü gidenlerden, gidipte dönmesi mümkün olmayanlar için bu sorular

Hani şu ölmeden toprağa verdiklerimiz, En yakınımızdayken en uzak olanlar ..




Ne güzel başlar halbuki herşey;

Onun yüzünü görebilmek için arabada onun oturduğu koltuğun arkasına dahi oturmak istemezsin

Teni Nefesi Sesi mabedin olur, kimse duymasın kimse dokunmasın istersin Bi okadarda haykırmak istersin aşkını ..

Onun Gözünden dökülen bir damla gözyaşı senin içini kor gibi yakar ..

Sarılıp uyuduğun her saniye Cennette bir yıl, yanlız geçirdiğin ise cehennemde bir ömür oluverir ..

Peki ne zaman başlar " mam lazım " lar?

Nedir ilk kavganın gerekçesi?

Kırılmasın diye üstüne titrediğin, söylemeden önce 2 kere düşündüğün o kelimeler nasıl çirkinleşir?

Peki nolurda o görmek için kırk takla attığın surat, Ne zaman tahammül edilemez bir hal alır?

Nasıl olurda o tüy kadar hafif şey bi anda sırtında taşıdığın, her geçen gün kamburuna kambur katan bir yük haline alıverir?

Atmak istersin başaramazsın, Öyle bir yapışırki sana Sakız gibi, uzadıkça uzar, gevşedikçe gevşer ..

Ve bir taraf öyle bir şey yaparki karşı tarafın kabul edemiyeceği anca o şekilde kopar ..

Geriye pişmanlıklar keşkeler bırakır ..

Öyle ise Kimdir Bu hikayenin katili? Kimi Suçlamalı?

Kime Güvenip yeni bi adım atmalı? Yada kimlerle hafifletmeli acını?

Aşkın tarifini küçümseyip, tek geceyemi hapsetmeli heyecanı?

Şimdi kim teselli ediyor onu? Ne zaman başlayacak yeniden gülmeye? Kimi sevecek senden sonra? kim öpecek onu?

Hep öğütlerdi ya annen "hatalarından ders al, aynı hatayı tekrarlama" diye

Kim garanti edebilir gelenin gideni aratmayacağını aynı şeylerin yaşanmıyacağını?

Peki bunları bile bile nasıl bakıcaksın geleceğe ümitle?

Hepmi lades olacaksın bile bile ?.